Wzorzec rasy

WYGLĄD OGÓLNY:

Mocno zbudowany i umięśniony, proporcjonalny i ruchliwy. Sprawia wrażenie żywotnego, rezolutnego i inteligentnego. Jego unikalną cechę stanowi opadająca linia kufy i jajowaty kształt głowy. Niezależnie od wzrostu, psy powinny mieć wygląd samczy, a suczki suczy.

ZACHOWANIE I CHARAKTER:

Bulterier nazywany jest gladiatorem psiego rodu. Pełen ognia i odwagi charakteryzuje się zrównoważonym usposobieniem i potrafi być zdyscyplinowany. Choć jest psem upartym, ma wyjątkowo dobre nastawienie do ludzi.

GŁOWA:

Długa, mocna i masywna po koniuszek kufy, ale nie toporna. Oglądana z przodu jest jajowata i doskonale wypełniona, bez wklęśnięć i załamań. Profil łagodnie zagina się ku dołowi od szczytu czaszki po truflę nosową. Mózgoczaszka między uszami jest prawie płaska.

TRZEWIOCZASZKA:

Trufla nosowa czarna, jej koniuszek opada do dołu. Nozdrza są dobrze rozwinięte. Wargi o gładkich liniach, ściśle przylegające. Uzębienie: żuchwa mocna i głęboka. Zęby zdrowe, czyste, mocne, dobrej wielkości, regularnie rozstawione. Regularny i kompletny zgryz nożycowy, co znaczy, że siekacze szczęki przykrywają ściśle siekacze żuchwy i są ustawione pionowo. Oczy: wąskie, ustawione skośnie, trójkątne, głęboko osadzone w oczodołach, czarne lub ciemnobrązowe, że wydają się prawie czarne, spojrzenie przeszywające. Odległość od czubka trufli nosowej do oka powinna być wyraźnie większa od odległości oka do guza potylicznego. Oczy niebieskie lub częściowo niebieskie są niepożądane. Uszy: małe, cienkie i blisko siebie osadzone. Pies musi je umieć trzymać pionowo uniesione.

SZYJA:

Mocno umięśniona, długa, oglądana z profilu łukowato wygięta, zwęża się od łopatek ku głowie, nie może być luźnego podgardla.

TUŁÓW:

Powinien być łagodnie zaokrąglony, z widocznym wysklepieniem żeber i znaczną głębokością klatki piersiowej, mierzoną od kłębu do mostka. Mostek jest bliżej ziemi niż brzuch. Grzbiet krótki i mocny. Linia grzbietu za kłębem jest prosta. Lędźwie lekko wysklepione. Szerokie i muskularne. Klatka piersiowa widziana z przodu powinna być szeroka. Linia dolna od mostka ku słabiznom jest zgrabnie wycięta ku górze.

OGON:

Krótki, nisko osadzony, noszony poziomo. Gruby u nasady, zwęża się stopniowo ku koniuszkowi.

KOŃCZYNY:

Kończyny przednie o silnych, okrągłych kończynach, dających psu mocne oparcie. Ustawione są całkowicie równolegle. U dorosłego psa długość kończyn przednich od ziemi do łokcia, powinna być mniej więcej taka sama jak głębokość klatki piersiowej. Łopatki mocne i muskularne, ale nie przeładowane. Powinny być szerokie, płaskie i dobrze przylegające do klatki piersiowej. Od dołu ku górze zgrabnie pochylają się ku tyłowi i tworzą z ramieniem prawie prosty kąt. Łokcie proste, mocno przylegające. Śródręcza pionowo ustawione. Kończyny tylne widziane od tyłu są równoległe. Uda muskularne. Stawy kolanowe dobrze kątowane. Podudzia mocne. Stawy skokowe dobrze kątowane. Śródstopia krótkie, o mocnej kości aż po łapy. Łapy zwarte, w obrysie okrągłe, o dobrze wysklepionych palcach.

RUCH:

Ma być widoczne, że pies jest dobrze związany, bowiem pokrywa teren krokiem regularnym i swobodnym, charakterystyczny jest długi, dynamiczny wykrok. W kłusie kończyny przednie i tylne pracują równolegle, gdy ruch jest szybszy, mogą zbliżać się do siebie. Kończyny przednie mają dobry wykrok, a tylne przy regularnym ruchu bioder i sprężystości stawów kolanowych i skokowych dają dobry napęd.

SKÓRA:

Ściśle przylega do ciała.

OKRYWA WŁOSOWA:

Włos krótki, przylegający, jednolitej struktury, lśniący, twardy w dotyku. Zimą pies może mieć miękki podszerstek.

UMASZCZENIE:

U białych psów, czysto białe. Pigmentacja skóry i łaty na głowie nie stanowią wady. U psów kolorowych kolor powinien dominować nad bielą. Przy psach równej klasy, psa pręgowanego powinno oceniać się wyżej. Dopuszcza się pręgowanie czarne, płowe i rude. Dopuszcza się również trójkolorowość. Umaszczenie białe nakrapiane lub z przesianiem jest wadliwe. Błękitne i czekoladowe jest wysoce niepożądane.

WZROST I WAGA:

Nie ma ograniczeń w tych punktach. Pies musi jednak sprawiać wrażenie, że przy swoim wzroście ma maksymalną masę ciała, odpowiadającą typowi i płci.

WADY:

Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od stopnia odstępstwa.

Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone w mosznie.

Post został pochwalony 0 razy