Chihuahua

Wzorzec rasy

Wzorzec FCI nr 218

Pochodzenie: Meksyk
Wrażenie ogólne: jest to pies o krępym ciele, którego cechami najistotniejszymi są: głowa w kształcie jabłka i ogon średniej długości, który jest noszony wysoko i zagięty lub lekko zawinięty z końcem ogona skierowanym w stronę lędźwi.
Ważne proporcje: długość tułowia przekracza nieznacznie wysokość w kłębie, ceniony jest tułów prawie kwadratowy, szczególnie u samców. U suk – ze względu na funkcje rozrodcze – dopuszczalny jest tułów nieco wydłużony.
Charakter: żywy, czujny, ruchliwy i bardzo odważny.
Głowa: Czaszka zaokrąglona, w kształcie jabłka (cecha charakterystyczna rasy) z obecnością małego ciemiączka lub bez niego.
Stop: wyraźnie zaznaczony, głęboki i szeroki, podkreślający mocne wysklepienie okolicy czołowej powyżej pyska.
Twarzoczaszka:
Nos: krótki, dość szeroki, wszystkie kolory dopuszczalne.
Kufa: krótka, z profilu prosta, szeroka u nasady, zwęża się stopniowo w kierunku nosa.
Wargi: suche, zwarte.
Policzki: słabo rozwinięte, bardzo suche.
Uzębienie: zgryz nożycowy lub cęgowy. Tyłozgryz, przodozgryz jak również inne wadliwe typy zgryzu powinny być negatywnie i surowo oceniane.
Oczy: duże, okrągławe, nie wyłupiaste, bardzo wyraziste, bardzo ciemne w kolorze. Oczy jaśniejsze są dopuszczalne, lecz nie są cenione.
Uszy: duże, stojące, szerokie u nasady zwężają się stopniowo ku zaokrąglonym nieco końcom. W spoczynku skierowane na zewnątrz pod kątem 45°.
Szyja: górna linia nieco łukowata, średniej długości, grubsza u psów niż u suk. Skóra szyi bez łałoku. U odmiany długowłosej obecność dłuższej szaty tworzącej kryzę jest nadzwyczaj pożądana.
Tułów: zwarty i mocnej budowy. Linia grzbietu prosta. Kłąb słabo zaznaczony. Plecy krótkie i mocne. Lędźwie dobrze umięśnione. Zad szeroki i mocny, nie opadający.
Klatka piersiowa: szeroka, nisko zawieszona, dobrze wysklepiona, widziana z przodu – pojemna, lecz nie przesadnie, z boku sięga do łokci, nie beczkowata. Linia dolna – czysto zarysowana poprzez podciągnięty brzuch. Brzuch bez talii dopuszczalny, lecz nie jest ceniony.
Ogon: osadzony wysoko, umiarkowanej długości, szeroki u nasady, stopniowo zwęża się ku końcowi. Sposób noszenia ogona jest szczególną cechą rasy: jest noszony wysoko, zagięty lub lekko zawinięty w półkole z końcem ogona skierowanym ku lędźwiom. Nadaje to ciału harmonię i równowagę. Owłosienie ogona różni się w zależności od odmiany: u długowłosej przypomina pióropusz. W spoczynku ogon opuszczony z małym zagięciem w części końcowej.
Kończyny:
Przednie: proste i dobrej długości. Z frontu tworzą wraz z łokciami linię prosta, oglądane z profilu pionowe, aż do lekko ugiętych nadgarstków, mocne i giętkie. Łopatki suche, umiarkowanie umięśnione, z dobrym kątowaniem w stawie łopatkowo-ramiennym. Łokcie ściśle przylegające do tułowia, dające niezbędną swobodę ruchu.
Tylne: prostopadłe do podłoża i równoległe do siebie są dobrze umięśnione, ich kościec jest proporcjonalny długością do kośćca kończyn przednich. Dobre kątowanie stawów biodrowych, kolanowych i skokowych. Staw skokowy wyraźny, dobrze rozwinięty, nisko nad podłożem. Oglądane z tyłu stawy skokowe są ustawione prosto i równolegle, nie skierowane ani zbieżnie, ani na zewnątrz.
Łapy: bardzo małe i owalne z dobrze rozdzielonymi palcami. Ani nie wydłużone (łapa zajęcza) ani łapa kocia. Pazury wyraźnie łukowate i umiarkowanie długie. Opuszki bardzo dobrze rozwinięte i elastyczne. Szczątkowe palce należy usuwać.
Ruch: długi wykrok, sprężysty, energiczny i niezmordowany ruch. Posuwista akcja kończyn tylnych w ślad za mocnym wykrokiem kończyn przednich. Oglądane z tyłu stawy skokowe poruszają się w linii prawie równoległej, ślady kończyn tylnych pokrywają się ze śladami kończyn przednich. Wraz z e zwiększającą się prędkością kończyny mają tendencję do zbliżania się do linii pośrodkowej ciała (ruch jednośladowy). Ruch pozostaje sprężysty, swobodny i lekki z wysoko uniesiona głową i prostym grzbietem.
Skóra: gładka i elastyczna na całym ciele.
Szata: istnieją dwie odmiany szaty w tej rasie:
a) krótkowłosa: szata jest krótka i przylegająca na całym ciele. Przy obecności podszycia szata jest nieco dłuższa. Szata rzadsza jest dopuszczalna w okolicy gardła i na brzuchu. Nieco dłuższy włos na szyi i ogonie. Zupełnie krótki na twarzoczaszce i uszach. Szata błyszcząca i delikatna, Psy bezwłose nie są akceptowane.
b) Długowłosa: szata powinna być delikatna i jedwabista, prosta lub lekko falista. Cenione jest niezbyt gęste podszycie. Szata jest długa i tworzy kryzę wokół szyi, pióra na uszach, tylnej części kończyn i łapach oraz pióropusz na ogonie. Psy z szatą o strukturze i objętości jak u maltańczyka nie są akceptowane.
Kolor szaty: wszystkie kolory i odcienie, jak i ich zestawienia są dozwolone.
Wielkość i waga: w tej rasie nie mierzy się wysokości, lecz jedynie wagę.
Waga: między 500 g a 3 kg. Okazy ważące miedzy 1 a 2 kg są preferowane. Okazy, których waga przekracza 3 kg, są dyskwalifikowane.
Wady: wszystkie odchylenia od opisanych powyżej cech należy uważać za wady i oceniać je w proporcji do stopnia.
- wąska czaszka
- małe oczy, osadzone głęboko lub wyłupiaste
- długa kufa,
- szpiczaste uszy
- krótka szyja,
- grzbiet karpiowaty lub zapadniety,
- długi tułów,
- krótkie kończyny,
- odstające łokcie,
- zbieżne kończyny tylne,
- wąska klatka piersiowa lub płaska,
- spadzisty zad,
- źle osadzony, skręcony lub krótki ogon,
- tyłozgryz lub przodozgryz,
- brak zębów,
- zniekształcona szczęka lub żuchwa,
- dodatkowe zęby,
- zwichniecie rzepki.
Wady dyskwalifikujace:
- u odmiany długowłosej – osobniki z bardzo długą, delikatną szatą, jak u maltańczyka,
- u odmiany krótkowłosej: miejsca bez włosa (łysinki),
- wiszące uszy, krótkie (małe) uszy,
- brak ogona (bezogoniastość)
- waga ponad 3 kg,
- okazy przesadnie wydłużone,
- osobniki wychudzone i wyniszczone.
Uwaga: samce powinny mieć dwa normalnie wyglądające jądra, zupełnie opuszczone do worka mosznowego.

Post został pochwalony 0 razy

Charakter piesków

- cechy pozytywne
- świetny pies dla rodziny z dzieckiem i dla osób posiadających małe mieszkanie
- przyjacielski
- bardzo przywiązuje się do właścicieli
- samodzielny
- śmiały
- niestrachliwy – strzeże przed intruzami
- cechy negatywne
- nerwowy
- zazdrosny
- czasami szczeka bez powodu

NIE NALEŻY ZBYTNIO ROZPIESZCZAĆ CHIHUAHUA. Nie jest to piesek kanapowy. Potrzebuje on takiego samego traktowania z szacunkiem, jak każdy inny pies większego rozmiaru. Nie lubi on być rozpieszczany i całowany. Dzięki wytrwałej pracy amerykańskich hodowców Chihuahua posiada najważniejsze zalety meksykańskich Techichi – jest bardzo towarzyski, oddany, lubi być w centrum zainteresowania. Ma to jednak jedną wadę pieski te nie znoszą samotności. Jeśli chce się zostawiać Chihuahua samotnego na długi czas, najlepiej jest dokupić drugiego pieska tej samej rasy, aby mogły się sobą zająć pod naszą nieobecność. Nie będzie z tym żadnych problemów, ponieważ Chihuahua nie są wobec siebie zazdrosne.Chihuahua są gotowe podporządkować się nawet dziecku, gdyż czuje w nim swojego przyszłego właściciela. Jednak jego rozmiar nie powala na pozostawienie go samego w towarzystwie dziecka – może zrobić mu nieświadomie krzywdę.

Rodzaje

- Chihuahua (Longhair) / Chihuahueno Pelo Largo /Chihuahua długowłosy
- Chihuahua (Shorthair) / Chihuahueno Pelo Corto/Chihuahua krótkowłasy

Kilka wskazówek dla właścicieli

- nie traktuj Chihuahua jako „figurki z porcelany”, ale jak dużego psa-
- szanuj jego charakter
- odnoś się do niego w sposób łagodny, ale stanowczy
- karć go za zbyt natarczywe szczekanie (jest to pies stróżujący i na swój sposób chce uchronić swojego pana i terytorium)
- opiekuj się nim z rozwagą
- nie rozpuszczaj pieska
- nie zostawiaj Chihuahua zbyt wolnej ręki i nie pozwalaj mu na wszystko, ponieważ przyczyni się to do tego, że stanie się on nerwowym i histerycznym psem
- dbaj aby piesek miał zrównoważone życie emocjonalne
- nie dawaj mu powodu do zazdrości
- daj psu możliwość częstego ruchu na świeżym podwórku – uwielbia spacery, jest bardzo ruchliwy
- bądź sprawny i energiczny – rasa ta nie lubi ślamazarnych właścicieli
- przygotuj mu kącik w domu, aby miał się gdzie załatwiać
- nie chowaj go w torbie, walizce, schowku w samochodzie, bo możesz zapomnieć go zabrać ze sobą
- ma słabe zęby
- wymaga wartościowego pokarmu – łatwo go „utuczyć”
- ciężarna suka wymaga bardzo troskliwej opieki
- suczki mają cieczkę raz w roku
- nie jest drogi w utrzymaniu

Wyżywienie

50 gramów mięsa i mniej więcej tyle samo warzyw (oprócz kapusty, cebuli i grochu) to dzienna racja żywieniowa Chihuahua. Młode pieski muszą koniecznie spożywać nabiał i inne produkty mlecze. Związane jest to z zawieraniem przez nie wapnia niezbędnego do właściwego rozwoju kośćca. Dozwolone jest karmienie Chihuahua suchą karma.

Ciąża

Pamiętaj, aby zwrócić uwagę na wielkość i wiek suki, która ma zostać w najbliższym czasie matką. Nie powinno się mnożyć samiczek ważących poniżej 1,5 kg, a także tych, które są bardzo młode. Suczka wielkością powinna być dopasowana do samca. Polecane jest krycie suki w trakcie drugiej cieczki, około 3 roku życia. Rodzi się zazwyczaj od dwóch do trzech szczeniąt w miocie i ważą one ok. 70 gramów.

Zdrowie

Najsłabszym punktem Chihuahua są jego zęby. Regularne wizyty u weterynarza są bardzo wskazane. Powstający na zębach kamień prowadzi do nieświeżego oddechu i bolesnych zmian na dziąsłach. Należy psu regularnie czyścić zęby i zdejmować kamień. Chihuahua mają też poważny kłopot z oczami. Bardzo często chorują na kataraktę, a także zatykają się im kanaliki łzowe (może to prowadzić do stanów zapalnych około oczu).

Pielęgnacja

W przypadku Chihuahua posiadających długą sierść należy je regularnie szczotkować i czesać. Wskazana jest też kąpiel wykonana z użyciem szamponu dla szczeniąt, nie rzadziej niż raz na miesiąc. Chihuahua krótkowłose wystarczy mniej więcej raz w tygodniu wytrzeć mokrym ręcznikiem. Można je kąpać co 8-10 tygodni.

Post został pochwalony 0 razy

Chihuahua

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy