Fila Brasileiro

W r a ż e n i e o g ó l n e
Rasa należąca do typowych psów molosowatych. Mocny kościec, prostokątna budowa ciała, zwarta ale harmonijna i o dobrych proporcjach. Ciężkiej budowie towarzyszy zauważalna rączość. Suki powinny być wybitnie sucze w wyrazie co pozwala na pierwszy rzut oka odróżnić je od samców.

C h a r a k t e r
Odwaga, zdecydowanie i wybitna waleczność są głównymi cechami jego charakteru. Do właściciela i jego rodziny bardzo przywiązany a wobec dzieci nadzwyczaj tolerancyjny. W Brazylii jego wierność stała się przysłowiowa. Pies ten szuka zawsze towarzystwa swego pana. Jedną z cech jego charakteru jest nieufność (w jeż. oryg. ojeriza) w stosunku do obcych. Z natury jest to spokojny pies, a jego pewności siebie nie są w stanie zakłócić ani nieznane hałasy ani też nowe otoczenie. Jako pies stróżujący jest niezastąpiony, sprawdza się także jako pies myśliwski do polowań na grubego zwierza oraz jako pies pasterski do pilnowania stad bydła.

R u c h
Powinien być elastyczny, o długim wykroku. Sprężysty krok powinien przypominać ruch dużych kotów. Główną charakterystyczną cechą ruchu tego psa jest inochód - rodzaj chodu w dwutakcie, podczas którego kończyny jednej strony poruszają się równocześnie do przodu i do tyłu. Powoduje to toczący i kolebiący ruch całego psa (tak zwany "inochód wielbłądzi"), widoczny wzdłuż całej górnej linii aż do ogona. W stępie głowa noszona jest poniżej linii grzbietu. W kłusie fila brasileiro biegnie bez wysiłku, sprężystym, swobodnym i energicznym krokiem. Galop powinien być pełen siły i nadspodziewanie szybki jak na tak dużego i ciężkiego psa. Proporcjonalnie do swej typowej molosowatej luźnej budowy fila brasileiro powinien w ruchu sprawiać wrażenie, iż jest w stanie natychmiast zmienić kierunek biegu. I tak powinno być rzeczywiście.

W r a ż e n i e
Pies rozluźniony winien być opanowany, dostojny i pełen wiary w siebie, ale nigdy nie powinien wydawać się znudzony lub nieobecny. Podniecony powinien sprawiać wrażenie zdecydowanego i czujnego, w połączeniu z pewnym siebie spojrzeniem.

G ł o w a
Głowa fila brasileiro powinna być duża, ciężka, masywna ale i proporcjonalna do całego ciała. Oglądana z góry przypomina trapez, w który wpasowana jest głowa w kształcie gruszki. Oglądane z boku kufa i czaszka powinny mieć proporcje jak 1:1, przy czym kufa może być odrobinę krótsza niż czaszka.

C z a s z k a
Profil czaszki powinien tworzyć łagodną krzywą od stopu do guza potylicznego, który ma być zaznaczony, szczególnie u szczeniąt. Oglądana z przodu czaszka jest duża, szeroka o lekko wysklepionej górnej linii. Linie boczne przebiegają prawie pionowo do tyłu, tworząc łuk zwężający się w kierunku kufy. Brak stopu.

S t o p
Szczególnie oglądany z przodu jest niewidoczny. Bruzda środkowa lekko zaznaczona, wznosi się łagodnie do góry. Stop oglądany z boku jest niewielki, ścięty i w rzeczywistości ukształtowany tylko przez dobrze rozwinięte łuki nadoczne.

K u f a
Mocna, szeroka i głęboka, zawsze w harmonii z czaszką. Oglądana z góry powinna być dobrze wypełniona pod oczami, zwężająca się ku środkowi i na końcu znów nieco szersza. Oglądana z boku kufa powinna być prosta lub lekko wysklepiona i skierowana w dół (nos rzymski), nigdy nie zadarta. Front kufy powinien być prawie pionowy, z zagłębieniem dokładnie poniżej nosa i w ten sposób winien tworzyć z górną wargą doskonały łuk. Górna warga gruba, opadająca na dolną, tworzy dolną linię kufy, która jest prawie równoległa do linii górnej. Brzegi warg zawsze widoczne. Dolna warga aż do kłów przylega ściśle do żuchwy, dalej jest luźna. U nasady kufa jest bardzo głęboka, ale głębokość nie jest większa niż jej długość. Brzegi warg tworzą odwróconą literę "U".

N o s
Dobrze rozwinięte, szerokie nozdrza, nie zajmujące całej szerokości szczęk.
Kolor: czarny.

O c z y
Średnio duże do dużych, o kształcie migdałów, dość szeroko rozstawione, średnio lub głęboko osadzone. Dopuszczalny kolor oczu: od ciemnego brązu do żółtych - zawsze w harmonii z umaszczeniem.
Ze względu na dużą ilość luźnej skóry wiele psów fila brasileiro ma opadające dolne powieki - nie uznaje się tego za wadę, ponieważ ten szczegół podkreśla typowy dla rasy melancholijny wyraz.

U s z y
Wiszące, duże, grube, w kształcie litery "V". Szerokie u nasady, zwężające się ku końcowi. Końce zaokrąglone. Uszy osadzone daleko z tyłu głowy, w spoczynku na wysokości oczu. U psów pobudzonych uszy powinny znajdować się powyżej tej pierwotnej pozycji. Krawędź przednia nasady ucha usytuowana jest wyżej niż tylna. Uszy powinny być wiszące, przylegające do policzków lub załamane ku tyłowi. Wnętrze ucha powinno być widoczne.

U z ę b i e n i e
Zęby powinny być szersze niż dłuższe, mocne i białe. Górne siekacze winny przy korzeniu być szerokie a na krawędzi ostre. Kły mocne, dobrze i szeroko osadzone. Idealny zgryz to zgryz nożycowy, ale dopuszczalny jest również zgryz cęgowy.

S z y j a
Nadzwyczaj mocna i umięśniona, sprawia wrażenie krótkiej. Linia karku lekko wysklepiona i dobrze oddzielona od głowy. Łałok.

G ó r n a l i n i a
Ze względu na odległość pomiędzy łopatkami kłąb bardzo szeroki. Kłąb powinien znajdować się niżej niż zad. Linia grzbietu za kłębem lekko opadająca, potem zmienia kierunek i łagodnie wznosi się w kierunku zadu. Grzbiet nie powinien być karpiowaty ani łękowaty.

Z a d
Szeroki i długi, z poziomem tworzy w przybliżeniu kąt 30°, lekko zaokrąglony. Zad powinien być położony trochę wyżej niż kłąb. Oglądany z tyłu zad powinien być tak szeroki jak klatka piersiowa, u suk może być trochę szerszy.

T u ł ó w
Silny, szeroki i głęboki, pokryty grubą i luźną skórą. Klatka piersiowa dłuższa niż partia lędźwiowa. Długość tułowia mierzona od łopatki do najdalej położonego punktu zadu stanowi 110% wysokości psa.

K l a t k a p i e r s i o w a
Dobrze wysklepione żebra, jednak to wy sklepienie nie może wpływać ujemnie na położenie łopatek. Klatka piersiowa głęboka i pojemna, sięgająca do łokci. Bardzo wyraźnie zaznaczony mostek.

L ę d ź w i e
Krótsze i nie tak głębokie jak klatka piersiowa. Część lędźwiowa i klatka piersiowa wyraźnie odgraniczone od siebie. Suki mają lepiej rozwinięte słabizny w dolnej partii. Oglądane z góry lędźwie powinny być węższe niż klatka piersiowa i zad, jednak nie powinny tworzyć talii.

D o l n a l i n i a
Daleko zachodząca do tyłu klatka piersiowa tworzy wraz ze słabizną linię równoległą do podłoża. Linia brzucha wznosi się nieco ku tyłowi, ale nie jak u whippeta.

K o ń c z y n y p r z e d n i e
Obręcz barkową powinny tworzyć dwie jednakowej długości kości (łopatka i kość ramieniowa). Z linią poziomą łopatka powinna tworzyć kąt 45°, natomiast z kością ramienia 90°. Staw barkowy stanowi połączenie łopatki i kości ramieniowej. Znajdować się on powinien na wysokości przedpiersia, ale trochę z tym. W idealnym przypadku staw barkowy winien być usytuowany w połowie wysokości miedzy dolną krawędzią klatki piersiowej a kłębem. Linia pionowa przeprowadzona od kłębu powinna dotykać łokcia i sięgać do stopy.

N o g i
Mocna kość, nogi ustawione równolegle, proste do nadgarstka. Kości nadgarstka krótkie, staw nadgarstkowy mocny, lekko nachylony. Długość nóg od podłoża do łokcia wynosić powinna 50% wysokości psa w kłębie.

Ł a p y
Mocne i dobrze wysklepione palce, niezbyt zwarte. Opuszki grube, szerokie i głębokie. W idealnym przypadku łapy skierowane są prosto do przodu. Mocne, ciemne pazury; białe pazury dopuszczalne są tylko wtedy gdy kolor sierści na palcach lub łapach także jest biały.

K o ń c z y n y t y l n e
Lżejszej kości niż kończyny przednie, jednak nigdy nie może to być lekki kościec. Ze względu na silne umięśnienie uda są zaokrąglone. Mięśnie biodrowe (Illium) i kości kulszowej (Ischium) tworzą zewnętrzny zarys kończyn. Dlatego też kość kulszowa powinna mieć odpowiednią długość. Kończyny tylne powinny być równoległe; stawy skokowe mocne; śródstopie lekko nachylone i wyższe niż śródręcze. Staw kolanowy i skokowy umiarkowanie kątowane.

Ł a p y t y l n e
Trochę mniej owalne niż przednie, ale ogólnie obowiązuje ten sam opis. Pies nie powinien mieć piątego pazura.

O g o n
U nasady bardzo szeroki, osadzony średnio wysoko, wyraźnie zwęża się na wysokości stawu skokowego. U psów pobudzonych noszony wysoko a zagięcie jego końca jest wówczas bardziej widoczne. Ogon nie może być zakręcony ponad grzbietem.

W y m i a r y
Wysokość w kłębie:
Psy: 65 do 75 cm
Suki: 60 do 70 cm.

M a s a c i a ł a

Psy: minimum 50 kg
Suki: minimum 40 kg.

M a ś ć
Dopuszczalne są wszelkie umaszczenia jednolite z wyjątkiem dyskwalifikujących (białe, mysie, łaciate i marmurkowe). Pręgowane fila brasileiro mogą mieć pręgowanie jasne jak i bardzo ciemne. Psy mogą mieć czarną maskę, ale nie jest ona obowiązkowa. We wszystkich dopuszczalnych umaszczeniach mogą występować białe znaczenia na łapach, piersi i końcu ogona. W innych miejscach są one wadą. Białe znaczenia pokrywające więcej niż jedną czwartą powierzchni ciała powodują obniżenie oceny.

S k ó r a
Gruba, luźna skóra pokrywająca całe ciało należy do najważniejszych cech charakterystycznych tej rasy. Bardzo luźna skóra na szyi tworzy łałok, pokrywa także mostek i brzuch. Niektóre fila brasileiro mają fałdy na bokach głowy oraz na kłębie biegnące aż do łopatek. W spoczynku na głowie nie występują zmarszczki. Gdy pies jest podniecony, na skutek ściągania skóry tworzą się małe zmarszczki wzdłuż czaszki.

S z a t a
Krótka, gładka, gęsta i sprężyście przylegająca do ciała.

T e s t p s y c h i c z n y
Opisany niżej jest w kraju pochodzenia rasy warunkiem uzyskania championatu.
Jest on obowiązkowy dla wszystkich psów rasy fila brasileiro w wieku powyżej 12 miesięcy chcących uzyskać tytuł championa. Wszystkie championy muszą posiadać dyplom zdanego testu psychicznego. Test psychiczny przeprowadzany jest w czasie wszelkich "speciality shows" (wystaw specjalistycznych). Na dużych wystawach przeprowadzanie tego testu nie jest obowiązkowe i pozostaje w gestii sędziego. Warunkiem jest jednak to, że przeprowadzany powinien być on publicznie i poza ringiem wystawowym.
Na test składa się:
Atak z kijem. Oczekuje się, że pies zaatakuje napastnika od przodu i to bez zachęcania. Wystawca lub przewodnik powinien pozostawać w tym czasie na miejscu. Zabronione jest dotykanie lub bicie psa.
Odporność na strzał. Strzały oddawane są w odległości 5 m od psa. Pies powinien zareagować na nie uwagą, a jego postawa powinna wyrażać pewność siebie.
W czasie trwania całej prezentacji w ringu sędzia powinien przeanalizować zachowanie i charakter fila brasileiro i zwrócić szczególną uwagę na jego wyraz. Podczas testu psychicznego powinno zwrócić się uwagę na:
niechęć w stosunku do obcych
pewność siebie, odwagę, zdecydowanie i męstwo każdego zwierzęcia.

W a d y o g ó l n e
Wnętrostwo (jedno- lub obustronne), ślady interwencji (np. chirurgicznej) mającej na celu osiągnięcie pożądanego przez wzorzec efektu, albinizm, brak typu, itp.

W a d y d y s k w a l i f i k u j ą c e

Agresywność wobec właściciela.
Tchórzostwo.
Różowy nos.
Tyłozgryz.
Przodozgryz, gdy przy zamkniętym pysku widoczne są zęby.
Brak kła lub trzonowca, z wyjątkiem M3.
Niebieskie oczy (porcelanowe).
Kopiowane uszy lub ogon.
Zad położony niżej niż kłąb.
Umaszczenie białe, mysie, łaciate lub marmurkowe.
Psy za małe (poniżej 65 cm dla psów i poniżej 60 cm dla suk).
Brak luźnej skóry.
Brak inochodu.

B a r d z o p o w a ż n e w a d y

Mała głowa.
Zbyt przylegająca górna warga (bez fafli).
Wyraźny stop, oglądany z przodu.
Wyłupiaste oczy.
Brak dwóch zębów, z wyjątkiem P l. 33
Brak łałoka.
Apatyczność lub bojaźliwość.
Bojaźliwa reakcja na strzały.
Grzbiet karpiowaty.
Prosta linia grzbietu, nie wznosząca się w kierunku tyłu.
Brzuch za bardzo podciągnięty.
Krowia postawa kończyn tylnych.
Wadliwe katowanie kończyn tylnych (staw skokowy prosty).
Lekki kościec.
Brak masy.
Nadmierny wzrost (psy powyżej 75 cm, suki powyżej 70 cm).
Białe znaczenia pokrywające więcej niż jedną czwartą powierzchni ciała.
Brak pigmentu obwódek oka.
Okrągłe oczy.
Kwadratowa budowa ciała.

P o w a ż n e w a d y

Krótka kufa.
Małe uszy.
Uszy wysoko osadzone.
Zbyt jasne oczy.
Zmarszczki na czaszce w pozycji spoczynkowej.
Przodozgryz.
Brak dwóch zębów.
Poziome fałdy skóry na podgardlu nie będące łałokiem.
Opadający grzbiet.
Wąski zad.
Zawinięty ogon noszony powyżej linii grzbietu.
Zbyt mała głębokość klatki piersiowej.
Wszelkie nieprawidłowości w śródręczu i śródstopiu.
Nadmiernie katowany staw skokowy.
Krótki wykrok (brak przestrzennych chodów).

L e k k i e w a d y

Wszystkie pozostałe odstępstwa od wzorca.

U w a g a
Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.

Post został pochwalony 0 razy