Mastino Napoletano

Śliczne psióry:

Tak kiedyś i nieco mniejsze i mniej pofałdowane i pomarszczone, a co z tym wszystkim idzie - zdrowsze. Tylko ludziom zależało na tym, aby hodować wielkie pomarszczone "potwory", toteż takie właśnie psiaki krzyżowali ze sobą dajac w efekcie współczesnego mastino. Ale psina dalej niczego sobie choociaż problemy zdrowotne i megawysoki koszt utrzymania mogą odstraszać. I dobrze, bo na cholerę im stać się kolejnymi ofiarami mody.

Mastino to nie jest byle jaki ,,psiaczek" drogi w utrzymaniu...
Ostatnio siedzę na Forum Molosów i stwierdzam, że jest to bardzo trudny pies, kótry nie moze życ z innymi psami pod jednym dachem...
A to, że wygląda pięknie i majestatycznie to swoją drogą...[/quote]

Sami hodowcy przyznają,że charakter tej rasy zmienił się na przeciągu lat na plus - psy są łagodniejsze niz kiedyś. Co do sprawy z innymi psami - faktycznie golden retriever to nie jest Wink , ale zwykle potrafi się "dogadać"

mastino z wystawy z Wrocka - okaz z uszami Wink

[/quote]
Mastino był pierwszą rasą psów braną przezemnie pod uwage kupna, zakochałam sie w błękitnym szczeniaku jednak po pozaniu rasy stwierdziłam ze nie jest to pies dla mnie. A poazatym poznałam inną rase psów i tak juz zostało Smile jestem wierna ASTom[/quote]
Piękne psiaki Very Happy
jedyny pies którego moje zwierze akceptuje to właśnie Mastino, co najlepsze wygląda przy nim jak jakiś Yorczek[/quote][/quote]

Te psiury maja cos w sobie!!!
Moja mamcia jest zakochana w tej rasie,ale do bloku to on sie na pewno nie nadaje[/quote]

[link widoczny dla zalogowanych][/quote]

Ja wole ta rase w lzejszej, zwawszej formie - i poznalem kilka takich egzemplarzy - raczej uzytkowych niz wystawowych (choc z papierkiem). I co mi sie nasuwa z obcowania z tymi kolosami to: bardzo silne, mocna psychika, odwazne - wprost nieustraszone, odporne na bol fizyczny, znakomity stroz.

Jak tak czytam,to się dziwię.Piękne?!One są oryginalne,ciekawe,ale piękne?Bez przesady!Ja wiem,że piękno jest pojęciem względnym,ale jednak są pewne ramy dla takich określeń.
One nie są piękne.[/quote]
bardzo ładny pies o pięknym kolorze-Alphonso of The Thatch Roof ,. Jest on własnością czeskiej hodowli Saporianto. Niedługo powinien przyjść na świat jego potomek w Polsce..oby się podał do ojczulka Wink

[/quote]

A to mastino niegdys, ktorego wolicie ocencie sami

Takiego mastino moglbym miec:

[/quote]
Zdecydowanie wybrałabym psa którego ender wstawił tez kiedyś mmarzyłam o tym potworze ale jak się oczytałam jakie to trudne psy to mi się odechciało[/quote]

Bardzo ładne psy lecz słyszałem że chorowite i ciężkie w utrzymaniu... może to i lepiej zważywszy na pseudo hodowców... ech tak czy tak Really Nice Dogs

Każdy kto miał mastino wie, że takiej drugiej rasy nie ma. Ja to zawsze powtarzam, że całe życie dorastałam do tego żeby móc posiadać tą rasę. Do prawidłowego wychowania tego molosa trzeba znać psią psychikę. Jeśli chodzi o wierność... bez konkurencyjne. Uwielbiam je całą sobą i innych już nie chcę. Oto nasze trzecie pokolenie:

[img]http://i497.photobucket.com/albums/rr332/mastinopl/Camorra-07-02/07-02-09022.jpg?t=1234040551[/img]
[img]http://i497.photobucket.com/albums/rr332/mastinopl/Cipi/07-02-09140.jpg?t=1234045169[/img][/quote]

Na pewno, kierunkiem hodowli można wyrządzić krzywdę, nie tylko w tej rasie. Spotykamy przypadki 'ekstremalne', gdzie sędziowie określają jako cyt 'na pograniczu karykatury'. Nasze takie nie są. Tylko, że my zakupiliśmy swoją sukę z zamysłem hodowli w wieku 11msc, więc doskonale wiedzieliśmy co bierzemy. Do hodowli na pierwsze krycie do wspomnianego tu Alphonso pojechaliśmy ponad 1000km, po wcześniejszym podróżowaniu w celu oględzin w realu. Papiery, wyniki prześwietlone na wylot, sprawdzone potomstwo w wieku reprodukcyjnym Cool

. No i zamierzone pozostawienie sobie suk do hodowli. Prześwietliliśmy stawy biodrowe, łokciowe... ot, już dla nas rutyna. Oby każdy włożył w to tyle serca... nie tylko Wink

Ale naprawdę, przypadki 'wynaturzone' to na szczęście mniejszość, więc nie ma co robić tragedii z normalnych psów. No i tak jak mówiłam... zapraszam na podpatrzenie w realu Wink

nasza emerytka, wiecznie w biegu Smile

Córeczka Bajka

Córeczka Brigitte

Jedna z naszych suczek:

Maleńkie gotowe już do drogi w świat, zaczynamy rozwozić do nowych domków

Post został pochwalony 0 razy

Przodkami mastino napoletano są niezaprzeczalnie rzymskie molosy walczące na arenach. Istnieje takie prawdopodobieństwo, że nie zmieniły się one znacznie od swoich przodków sprzed blisko 2000 lat. Spełniały one funkcje psa bojowego, policyjnego jak również pociągowego. Istnieje wiele przypuszczeń co do powstania nazwy rasy. Możliwe jest, że nazwa ta powstała od słowa mast-tuin, oznaczającego pilnowanie domu. Inna wersja mówi o tym, że mastino napoletano powstał od łacińskiego mixitivus oznaczającego mieszkańca, lub massatinus oznaczającego domowy. Nie ma zgodności co do pochodzenia nazwy rasy.
Wiadomym jest jednak, że mastino napoletano w swoich różnych formach istniał w południowych Włoszech prawdopodobnie aż od czasów rzymskich. Jednak pierwsze egzemplarze psów tej rasy, został zaprezentowane dopiero w 1946 roku na wystawie w Neapolu.
Znacznie wcześniej, bo w roku 1897 doktor Tecce opisuje mastino jako psa, który równa się całemu arsenałowi broni, co czyni go zdolnym do najcięższego i najbardziej niebezpiecznego polowania. Doskonale nadaje się do polowania z dzikimi zwierzętami. Gdy pan rozkaże, atakuje i błyskawicznie rozrywa wszystko na kawałki. W Neapolu towarzyszy on członkom komorry (organizacji przestępczej żyjącej z szantażu, rabunku i terroru o podobnej strukturze co sycylijska mafia), pomagając im w okradaniu ofiar. Nadaje się on także do pilnowania stad, ponieważ potrafi ujarzmić rozwścieczonego bawoła. Czeka wtedy na właściwy moment, aby złapać go za pysk i puszcza dopiero, gdy wściekłe zwierze się uspokoi. Jest wojownikiem bez trwogi i bez skazy, walczący z niedźwiedziem, bawołem, wilkiem, psem, a nawet człowiekiem - mordercą; prawdziwy Herkules, który wierząc w swoje siły nie potrzebuje podstępu i zawsze bez ociągania atakuje do przodu. Powala swojego przeciwnika na ziemie i przytrzymuje go tam. Nie lubi atakować bez przyczyny, jednak biada temu, kto go sprowokuje. Przy pilnowaniu domu, magazynów i towarów jest najwierniejszym i najgorliwszym stróżem, prędzej bowiem umrze niż pozwoli ruszyć powierzone mu rzeczy. Ten opis wskazuje na wielofunkcyjność mastino i różne obowiązki jakie w ówczesnych czasach powierzano psu.
W roku 1947 mastino napoletano zostało uznane przez FCI i powstał pierwszy wzorzec rasy . I wtedy to właśnie powstała pierwsza planowa hodowla mastino. Wielkie zasługi dla powstania i hodowli mastino napoletano miał doktor Piero Scanziani. Ponoć II Wojnę Światową przeżyła tylko garstka psów tej rasy. Piero Scanziani jeździł więc w okolice Wezuwiusza jak również Neapolu i skupował od chłopów psy w typie mastino. Służyły mu one do planowej hodowli psów tej rasy. Wzorzec rasy stworzony między innymi przez Pero Scanziani uległ modyfikacji i mastino zaczęło podbijać serca kynologów i wystawców.
Stopniowo, z roku na rok rośnie popularność mastino napoletano. Jest to pies czujny i wierny. Bardzo inteligentny i oddany, często agresywny w stosunku do obcych. Wspaniale nadaje się na psa stróżującego. Atakuje bezgłośnie i skutecznie.Mimo, że robi wrażenie flegmatycznego, podczas potencjalnego niebezpieczeństwa staje się psem zadziwiająco zwinnym i szybkim, jak na swoją masę. Jednak przy braku socjalizacji i odpowiedniego wychowania zdarzają się psy agresywne i nieustępliwe. Właściciel musi poświęcić psu dużo zainteresowania i tresury, która powinna być spokojna, ale stanowcza.
Caro Bambino

Nie wolno używać przemocy względem mastino, gdyż te mogą reagować na nią agresją i istnieje niebezpieczeństwo, że z czasem staną się nie do opanowania przez właściciela. Taka sytuacja stwarza wiele zagrożeń, gdyż pies o wadze często dochodzącej do 100 kilogramów, silnej szczęce i wielkiej sile, może stać się psem bardzo niebezpiecznym. Jednak większość przedstawicieli tej rasy jest wspaniałymi psami domowymi i stróżującymi. Trzeba również pamiętać o tym, że pies ten potrzebuje dużo ruchu.
Przed zakupem mastino napoletano, należy pamiętać o tym, że u niektórych przedstawicieli tej rasy mogą pojawić się problemy z entropium (zawinięcie brzegu powiek) i ektropium (wywinięcie brzegów powieki), jak również miękki grzbiet, mało zwarte palce i dysplazja. Zarówno entropium jak i ektropium prowadzą do zapalenia spojówki, owrzodzenia rogówek i nie leczone mogą nawet spowodować utratę wzroku przez psa. Ponadto drażnienie oka przez powieki jest bardzo bolesne i uciążliwe dla zwierzęcia. Wadę tą najczęściej usuwa się chirurgicznie. W związku z często występującym problemem dysplazji, psy, które mają stać się hodowlanymi obowiązkowo przechodzą prześwietlenie w tym kierunku.

MASTIF NEAPOLITAŃSKI
NAPOLITAN MASTIFF
MASTINO NAPOLETANO
Wzorzec FCI nr 346
KRAJ POCHODZENIA: Włochy.

DATA OPUBLIKOWANIA OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 27.11.1998.

PRZEZNACZENIE: Pies obrończy i stróżujący.

KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2.1 Molosy, typ dogowaty.
Nie podlegają próbom pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Mastif Neapolitański jest potomkiem dużych rzymskich mastifów, opisanych przez Columelle w I w. n. e. w dziele "De re rustica". Rozpowszechnione przez Legiony Rzymskie, którym towarzyszyły w podbojach w całej Europie, stały się przodkami wielu ras dogowatych w innych krajach europejskich. Przez stulecia przetrwały w okolicach położonych u podnóża Wezuwiusza i Neapolu. Od 1947 roku rasę poddano ponownej selekcji
i rozpoczęto systematyczna hodowlę, dzięki uporowi i wytrwałości grupy kynologów.

WRAŻENIE OGÓLNE: Duży, bardzo masywny i krępy pies, którego długość ciała jest większa od wysokości w kłębie.

ISTOTNE PROPORCJE: Długość tułowia jest większa o 10% niż wysokość w kłębie. Proporcje długości czaszki do długości kufy
wynoszą 2 : 1.

USPOSOBIENIE: Zrównoważony i przywiązany, nie agresywny i nie gryzący bez powodu, obrońca posiadłości i jej mieszkańców, zawsze czujny, inteligentny, szlachetny i majestatyczny.

GŁOWA: Krótka i masywna, szeroka na wysokości łuków jarzmowych; jej długość stanowi około 3/10 wysokości w kłębie. Pokryta dużą ilością skóry tworzącej zmarszczki i fałdy, z których najbardziej typowa i najwyraźniejsza przebiega od zewnętrznego kąta oka do kącika wargowego. Górne linie czaszki i kufy są równoległe.

MÓZGOCZASZKA: Czaszka jest szeroka, płaska, szczególnie między uszami, i oglądana z przodu lekko wysklepiona w swej przedniej części. Szerokość czaszki, na wysokości łuków jarzmowych, jest większa od połowy długości całej głowy. Silnie wystające łuki jarzmowe, ale z płaskimi mięśniami. Dobrze wysklepione czoło; bruzda czołowa zaznaczona; guz potyliczny prawie niewidoczny.
Stop: Dobrze zaznaczony.

TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Ustawiony w linii kufy, nie może wystawać przed linię pionową wyznaczoną przez przednią krawędź fafli; ma być dużych rozmiarów o dużych, szeroko rozwartych nozdrzach. Kolor nosa jest dopasowany do umaszczenia; czarny przy czarnej maści, ciemno szarobrązowy przy innych umaszczeniach, a kasztanowy u psów o brązowej szacie.
Kufa: Bardzo szeroka i głęboka, długość kufy stanowi 1/3 długości głowy. Jej boki są do siebie równoległe. Widziana z przodu ma praktycznie kształt prostokąta.
Wargi: Mięsiste, grube i obfite, tworzące fafle, oglądane z przodu wargi górne tworzą odwróconą literę "V". O kształcie kufy z profilu decydują górne fafle; najniższa część fafli to kącik wargowy z widoczną śluzówką, umiejscowiony w linii pionowej poprowadzonej przez zewnętrzny kąt oka.
Szczęki: Mocne, o silnym kośćcu, o idealnie dopasowanych łukach zębowych. Dobrze rozbudowana w swej szerokości żuchwa.
Zęby: Białe, dobrze rozwinięte, równomiernie rozstawione; uzębienie kompletne.
Zgryz nożycowy tzn. górne siekacze przykrywają dolne, ściśle do siebie przylegając, siekacze ustawione pionowo w szczekach; zgryz cęgowy tzn. górne siekacze stykają się swoimi końcami z końcami siekaczy dolnych.
Oczy: Osadzone frontalnie, szeroko rozstawione; stosunkowo okrągłe, średnio głęboko osadzone. W porównaniu z kolorem szaty, kolor tęczówki ciemniejszy. Niemniej jednak, przy wyblakłych kolorach umaszczenia, oczy mogą być jaśniejsze.

Uszy: Małe w stosunku do wielkości psa, trójkątne, osadzone powyżej łuków jarzmowych, płaskie, przylegające do policzków. Kopiowane w kształt trójkąta niemal równobocznego.

SZYJA:
Profil: Nieznacznie wysklepiona górna linia.
Długość: Szyja dość krótka, wynosi około 2,8/10 wysokości psa w kłębie.
Kształt: W kształcie ściętego stożka, dobrze umięśniona. Jej obwód, mierzony w połowie długości, wynosi około 8/10 wysokości w kłębie.

SKÓRA: Duża ilość luźnej skóry tworzy na spodniej stronie szyi podwójny, dobrze rozdzielony, ale nie przesadny łałok, który zaczyna się na poziomie żuchwy i nie sięga niżej niż do połowy szyi.

TUŁÓW: Długość tułowia jest o 10% większa niż wysokość w kłębie.
Linia górna: Linia grzbietu prosta; kłąb szeroki, długi i nieprzesadnie zaznaczony.
Grzbiet: Szeroki i o długości równej mniej więcej 1/3 wysokości w kłębie. Lędźwie dobrze związane długimi, szerokimi dobrze wykształconymi mięśniami. Obszerna klatka piersiowa, o długich, dobrze wysklepionych żebrach. Obwód klatki piersiowej jest większy mniej więcej o ¼ od wysokości psa w kłębie.
Zad: Szeroki, mocny i dobrze umięśniony. Jego nachylenie w stosunku do linii poziomej poprowadzonej przez guz biodrowy wynosi około 30°. Jego długość jest równa 3/10 wysokości w kłębie. Guzy biodrowe na tyle rozwinięte, że sięgają do linii lędźwi.
Klatka piersiowa: Duża i szeroka z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Jej szerokość wynika z kształtu ożebrowania i stanowi 40-45% wysokości w kłębie. Rękojeść mostka znajdować się powinna na wysokości stawu barkowego.

OGON: Szeroki i gruby u nasady; mocny, zwężający się stopniowo ku końcowi. Długi na tyle aby sięgał do pięty, zwykle jednak kopiowany na 2/3 swej długości. W odprężeniu zwisa tworząc kształt szabli, w ruchu noszony poziomo, albo nieznacznie powyżej górnej linii.

KOŃCZYNY:

KOŃCZYNY PRZEDNIE: Widziane z przodu i z boku na całej długości od podłoża do łokcia pionowe, o mocnym kośćcu stosownym do wielkości psa.
Łopatki: Ich długość wynosi około 3/10 wysokości w kłębie, nachylone pod kątem 50° do 60° w stosunku do poziomu. Mięśnie dobrze rozwinięte, długie, plastyczne. Kąt stawu barkowego wynosi 105°-115°.
Ramię: Długości równej ~30% wysokości w kłębie. Ustawione pod kątem 55o 60° i pokryte plastycznymi mięśniami.
Łokcie: Pokryte obficie luźną skórą; niezbyt ściśle przylegające do tułowia.
Przedramię: Prawie tej samej długości co ramię. Ustawione idealnie pionowo, o mocnym kośćcu i dobrze rozwiniętym, suchym umięśnieniu.
Nadgarstek: Szeroki, suchy, bez zgrubień, ustawiony pionowo w linii przedramienia.
Śródręcze: Płaskie, w linii pionowej przedramienia, z tendencją do nachylenia pod kątem 70° - 75°. Jego długość wynosi około 1/6 długości kończyny od podłoża do łokcia.
Łapy: Okrągłe, duże, zwarte o wysklepionych palcach. Poduszki suche, twarde i dobrze pigmentowane. Pazury mocne, zagięte, ciemne.

KOŃCZYNY TYLNE: Silne i mocne, proporcjonalne do wielkości psa i zapewniające wymagany napęd w ruchu.
Uda: Ich długość jest równa 1/3 wysokości w kłębie. Ustawione pod kątem 60° w stosunku do poziomu. Szerokie o grubych, wypukłych, ale wyraźnie rozdzielonych mięśniach. Udo i miednica tworzą kąt 90°.
Podudzie: Trochę krótsze niż udo, nachylone pod kątem 50° - 55°, o mocnej kości i dobrze widocznym umięśnieniu.
Staw kolanowy: Kości uda i podudzia tworzą kąt 110° - 115°.
Staw skokowy: W porównaniu z długością kończyny bardzo długi, jego długość wynosi około 2,5/10 wysokości w kłębie. Kąt między podudziem a śródstopiem wynosi 140° - 145°.
Śródstopie: Mocne i suche, prawie cylindryczne, idealnie proste i równolegle ustawione wobec siebie, ich długośę wynosi około ¼ wysokości w kłębie; "wilcze pazury" usuwane.
Łapy: Mniejsze od przednich, okrągłe z bardzo zwartymi palcami. Poduszki suche, twarde i pigmentowane. Pazury mocne, zagięte, ciemne.

CHODY: Charakterystyczna cecha rasy. W stępie, ruch "koci" jak kroki lwa, powolny przypominający niedźwiedzi. Kłus charakteryzuje się mocnym napę-dem tylnych kończyn i długim wykrokiem kończyn przednich. Pies rzadko galopuje, zazwyczaj porusza się stępem lub kłusem. Inochód jest tolerowany.

SKÓRA: Gruba, obfita i luźna na całym ciele, szczególnie na głowie, gdzie tworzy liczne fałdy i zmarszczki, i na spodniej części szyi gdzie tworzy podwójne podgardle.

SZATA:

WŁOS: Krótki, szorstki i twardy, gęsty, wszędzie tej samej długości, jednolicie gładki, cienki i długości nie większej niż 1,5 cm. Nie może wykazywać tendencji do tworzenia się frędzli.

UMASZCZENIE: Kolory preferowane: szary, ołowiano-szary i czarny, ale także brązowy, płowy i intensywnie płowy (czerwień jelenia), czasami występują małe, białe znaczenia na piersi i końcach palców. Wszystkie te kolory mogą być pręgowane; dopuszczalne jest umaszczenie orzechowe, gołębie (jasnoszare) i izabelowate.

WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: Psy 65-75 cm, Suki 60-68 cm.
Masa ciała: Psy 60-70 kg, Suki 50-60 kg.

WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

POWAŻNE WADY: Wyraźny przodozgryz; wysoko noszony ogon, wysokość mniejsza lub większa od wymaganej.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
. Tyłozgryz.
. Wyraźnie zbieżne lub rozbieżne linie czaszki i kufy.
. Grzbiet nosa wypukły, wklęsły lub orli (rzymski nos).
. Całkowicie odpigmentowany nos.
. Zez rozbieżny; całkowicie niedopigmentowane powieki; zez zbieżny.
. Brak zmarszczek, fałd i podgardla.
. Brak ogona, zarówno naturalny jak i w wyniku kopiowania.
. Rozległe białe znaczenia; białe znaczenia na głowie.

UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy

Wolała bym wiedzieć gdzie znajdują się moje zdjęcia z moimi psami, tym bardziej moje słowa, moje cytaty.. proszę o podpisanie przynajmniej jako cytat. Witam i pozdrawiam Wink

Post został pochwalony 0 razy

Może najpierw powiedz gdzie są te cytaty, bo teraz będzie trudno znaleźć.

Jak wejdzie admin lub moderator, to na pewno zmienią, także bez zmartwień Smile

Post został pochwalony 0 razy

Wziełam foteczki mastino z google grafika,ponieważ bardzo mi sie podobały,są super.Niechciałam nikogo obrazić.Więc proszę mi napisać na PW Pani słowa do danej fotki,a Ja poprawię i zacytuję.
Pozdrawiam

Post został pochwalony 0 razy

Takie osobniki to w znaczeniu sędziów wystaw naditerpretacja rasy coś takiego to wybryk który jest niezdolny do samodzielnego funkcjonowania