Sporty dla bullowatych

Weight Pulling jest sportem, który wywodzi się z dawnych czasów, gdy psy używane były jako zwierzęta pociągowe. W czasach współczesnych istnieje kilka typów tej konkurencji. Jest IWPA (International Weight Pulling Association), ADBA (American Dog Breeder's Association) organizująca zawody w weight pulling dla pit bull'i, a także wiele innych organizacji.
Zasady Weight Pulling'u są proste :
Psy muszą przeciągnąć wózek lub sanie na 16 stóp ( U.S.A.) lub 10 m. ( Europa ), bez faulu. Handler musi stać za wózkiem, frontem do kół; lub też frontem do psa. Handler może w jakikolwiek sposób zachęcać psa do ciągnięcia ( np. poprzez nawoływanie, taniec, wygłupy ), nie może natomiast dotykać psa. Całkowicie zakazane jest używanie zabawek, smakołyków, innych zwierząt lub jakichkolwiek przedmiotów stymulujących psa do ciągnięcia. Innymi słowy : handler nie może mieć nic w rękach, nawet smyczy. Bardzo pomocna może okazać się pomoc drugiej osoby, która będzie dbała o bezpieczeństwo naszego pupila, przytrzymując wózek za linę zamocowaną z tyłu.

Canicross to dyscyplina sportowa, forma aktywności ruchowej, polegająca na bieganiu (a także maszerowaniu, truchtaniu itp.) z psem. Aby uprawiać ten rodzaj sportu nie potrzeba mieć wielu psów, ani drogiego sprzętu. Jest to najprostsza forma aktywności sportowej z psem, wymagająca minimum szkolenia. Nie potrzebna jest tu długotrwała nauka. Wystarczy dobre szkolenie podstawowe aby pies wykonwał proste komendy, a przede wszystkim wracał na zawołanie. Canicross nie wymaga dużych nakładów finansowych, należy jedynie zakupić: uprząż dla psa typową do canicrossu, pas lub uprząż dla zawodnika oraz linę z amortyzatorem długości około 2-2,5 metra. Taka smycz ma na obu końcach karabińczyki - jeden przypina się do uprzęży psa, drugi do kółka przy pasie osoby biegnącej. Odpowiedni amortyzator jest bardzo ważny, ponieważ niweluje on nieprzyjemne dla psa i człowieka szarpnięcia, chroniąc naszego czworonoga przed kontuzjami stawów barkowych i odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Agility ( krótki wysiłek ) - Początki tej dyscypliny sięgają zawodów hippicznych, podczas których jeden z organizatorów zademonstrował skoki przez przeszkody wykonywane przez psy.Z czasem sport ten zyskał miano nowej dyscypliny. Agility w Polsce w porównaniu do innych krajów jest jeszcze mało popularnym sportem, natomiast cieszy się dużą popularnością w Holandii, Anglii, Francji i Belgii. Agility to zawody stworzone dla psów zwinnych, wytrwałych, szybko reagujących na polecenia i z zapałem współpracujących z przewodnikiem. Zabawa polega na szybkim i bezbłędnym pokonaniu toru przeszkód. Przeszkody te, poza pewną trudnością od strony fizycznej, wymagają odwagi i pewności siebie, testują więc niejako występujących zawodników. Tor pokonywany jest szybko, w określonej kolejności, przy aplauzie widzów. Na torze może znajdować się tylko jedna para : pies i przewodnik.
Przeszkody :
- Równoważnia, na którą pies wbiega po skośnej desce. Psu nie wolno zeskoczyć, również w czasie zbiegania. - Jest slalom, który składa się z gęsto ustawionych, elastycznie zamocowanych do podłoża tyczek. Pies pokonuje tę przeszkodę obijając się nieco o tyczki. - Innym etapem jest rękaw z materiału, który pies unosi własnym ciałem, pokonując przeszkodę w biegu. - Następny rękaw posiada usztywniające go obręcze metalowe. Jest to swoisty tunel, często też zakręcający. - płotki - stół, czyli niewielki podest, gdzie rozpędzony pies wskakuje i musi wykonać przez 5 sekund komendę "waruj","siad" lub "stój" ( w zależności od stopnia zawodów ).
Warunkiem dobrych efektów jest zdrowy fizycznie pies, mający dobrze opanowane zasady posłuszeństwa. Trening z psem jest zajęciem czasochłonnym, wymagającym dużo wytrwałości ze strony przewodnika jak i psa.
Przebieg zawodów :
Mener ( przewodnik ) wchodzi na parcour i zatrzymuje psa za linią startu. Odpina smycz i zdejmuje obrożę, której noszenie podczas konkursu jest zabronione ze względów bezpieczeństwa. Mener nic nie trzyma podczas próby. Na sygnał sędziego wydaje psu komendę do startu. Pomiar czasu rozpoczyna się w chwili przekroczenia przez psa linii startu. Mener tak prowadzi podopiecznego, aby pokonał on przeszkody we właściwym porządku, nie ma jednak prawa dotknąć ani przeszkody, ani psa. Koniec parcouru i jednocześnie pomiaru czasu następuje w momencie, gdy pies przekracza linię mety.

Również Amstaff'y i Pit Bull'e z powodzeniem biorą udział w takich imprezach.

Post został pochwalony 0 razy