Dysplazja stawów łokciowych

Dysplazja stawu łokciowego jest chorobą dziedziczną występującą u młodych psów dużych oraz olbrzymich, jest ona przyczyną kulawizny przedniej kończyny. Trzy formy schorzenia prowadzące do zapalenia, a w konsekwencji zwyrodnienia stawu to: osteochondroza stawu łokciowego, izolowany wyrostek dziobasty kości łokciowej oraz nieprzyrośnięty wyrostek łokciowy dodatkowy'

OBJAWY

Podstawowym objawem dysplazji jest kulawizna pojawiająca się mniej więcej w 6 miesiącu życia. Do innych objawów należą: kładzneie się, problemy z poruszaniem, problemy ze wstawaniem, odwiedzenie chorej kończyny, trzeszczenie w stawie. Charakterystyczny jest również fakt, iż w przypadku nasilającego się bólu pies stara się oszczędzać kończynę np. poprzez utrzymywanie jej w górze.

PRZYCZYNY

Poza genetyką na rozwój dysplazji mają również czynniki środowiskowe (żywienie, treningi). Bardzo dużą uwagę należy przykładać do masy psa, ważne by pies w okresie wzrostu pozostawał szczupły, bowiem im cięższy osobnik tym większe obciążenie stawów i większe prawdopodobieństwo zaistnienia schorzenia. Nadmierny wysiłek fizyczny młodego również może spowodować dysplazję. U psów ras dużych i olbrzymich rozwój kośćca kończy się między 18, a 24 miesiącem życia. Wskazane jest unikanie do tego czasu intensywnych treningów nadmiernie obciążających kości i stawy.

Leczenie

W zależności od zaawansowania zwyrodnienia stawu można podjąć leczenie operacyjne lub nieoperacyjne. Leczenie nieoperacyjne polega na stosowaniu środków przeciwbólowych, przeciwzapalnych oraz preparatów ochraniających chrząstkę stawową, tzw. chondroprotetyki. Zwierzęta chore oraz należące do grupy ryzyka powinny przyjmować glukozaminoglikany, tj. kwas hialuronowy, glukozaminę oraz siarczan chondroityny.

Oprócz stosowania środków farmokologicznych bardzo duże znaczenie ma umiarkowana aktywność fizyczna oraz utrzymywanie optymalnej masy ciała. Najlepszą formą aktywności w takiej sytuacji jest pływanie.

Leczenie operacyjne stosuje się tylko w przypadku bardzo zaawansowanych zmianach w stawie. Lekarz decyduje o wyborze jednej z technik leczenia dysplazji na podstawie wyników badań. Jedną z form leczenia jest wstawienie sztucznego stawu, niestety jest to bardzo kosztowny zabieg idący w tysiące Euro.

Chcąc wykluczyć możliwość dysplazji, należy np. poprzez wybór psa pochodzącego od zdrowych rodziców, dodatkowo bardzo ważne są badania profilaktyczne już we wczesnym wieku psa. Im wcześniej rozpoznana choroba tym większe szanse na wyleczenie.

Post został pochwalony 0 razy